Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

to invoke with tears

  • 1 imploro

    implōro ( inpl-), āvi, ātum, 1 (archaic form: endoplorato implorato, quod est cum questione inclamare: implorare namque est cum fletu rogare, quod est proprie vapulantis, Paul. ex Fest. p. 77 Müll.), v. a. [in-ploro], to invoke with tears, call to one ' s assistance, call upon for aid; to invoke, beseech, entreat, implore (freq. and class.; cf. invoco).
    I.
    With personal objects:

    quem enim alium appellem? quem obtester? quem implorem?

    Cic. Fl. 2, 4; cf.: vos etiam atque etiam imploro et appello, sanctissimae deae... deos deasque omnes imploro atque obtestor, id. Verr. 2, 5, 72, § 188:

    deos precari, venerari, implorare debetis, ut, etc.,

    id. Cat. 2, 13, 29 fin.; cf.:

    nomen filii, i. e. filium nomine,

    id. Verr. 2, 5, 49, § 129:

    mulieres milites passis crinibus flentes implorabant, ne, etc.,

    Caes. B. G. 1, 51 fin.:

    imploratus a Siculis in auxilium,

    Just. 23, 3; cf.:

    ad cujus auxilium Hamilcar imploratus,

    id. 22, 2:

    a Veiis exercitum Camillumque ducem implorabunt,

    Liv. 9, 4, 13.—With two acc. (very rare):

    Romanos imploratos auxilium adversus Philippum tulisse opem,

    Liv. 34, 23, 3.—
    II.
    With inanim. or abstr. objects, to pray earnestly for, to beseech, entreat, implore, appeal to:

    qui deus appellandus est? cujus hominis fides imploranda est?

    Cic. Quint. 30, 94 fin.:

    misericordiam,

    id. Mur. 40, 86; cf.:

    vestram fidem, dignitatem, religionem in judicando non imploro,

    id. Verr. 2, 3, 62, § 146; id. Mil. 34, 92:

    sensus vestros,

    id. Sull. 23, 64:

    Heracliti memoriam,

    id. Ac. 2, 4, 11:

    implorantes jura libertatis et civitatis,

    id. Verr. 2, 1, 3, § 7:

    mater filii nomen implorans,

    repeating aloud with tears, id. ib. 2, 5, 49, §

    129: auxilium a populo Romano,

    Caes. B. G. 1, 31, 7; so,

    nequicquam ejus auxilium, si postea velit, senatum imploraturum,

    id. B. C. 1, 1 fin.:

    auxilium prope eversae urbi,

    Liv. 4, 9, 1:

    quae (altera pars) non oratoris ingenium, sed consulis auxilium implorat et flagitat,

    Cic. Rab. Perd. 3, 9; cf. id. de Or. 2, 33, 144; Caes. B. G. 1, 32, 4:

    unius opem,

    Cic. Rep. 1, 40; cf.:

    poscit opem chorus et... Caelestes implorat aquas docta prece blandus,

    Hor. Ep. 2, 1, 135:

    leges,

    Liv. 3, 56, 12.— Rarely absol.:

    mederis erroribus, sed implorantibus,

    Plin. Pan. 46, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > imploro

  • 2 inploro

    implōro ( inpl-), āvi, ātum, 1 (archaic form: endoplorato implorato, quod est cum questione inclamare: implorare namque est cum fletu rogare, quod est proprie vapulantis, Paul. ex Fest. p. 77 Müll.), v. a. [in-ploro], to invoke with tears, call to one ' s assistance, call upon for aid; to invoke, beseech, entreat, implore (freq. and class.; cf. invoco).
    I.
    With personal objects:

    quem enim alium appellem? quem obtester? quem implorem?

    Cic. Fl. 2, 4; cf.: vos etiam atque etiam imploro et appello, sanctissimae deae... deos deasque omnes imploro atque obtestor, id. Verr. 2, 5, 72, § 188:

    deos precari, venerari, implorare debetis, ut, etc.,

    id. Cat. 2, 13, 29 fin.; cf.:

    nomen filii, i. e. filium nomine,

    id. Verr. 2, 5, 49, § 129:

    mulieres milites passis crinibus flentes implorabant, ne, etc.,

    Caes. B. G. 1, 51 fin.:

    imploratus a Siculis in auxilium,

    Just. 23, 3; cf.:

    ad cujus auxilium Hamilcar imploratus,

    id. 22, 2:

    a Veiis exercitum Camillumque ducem implorabunt,

    Liv. 9, 4, 13.—With two acc. (very rare):

    Romanos imploratos auxilium adversus Philippum tulisse opem,

    Liv. 34, 23, 3.—
    II.
    With inanim. or abstr. objects, to pray earnestly for, to beseech, entreat, implore, appeal to:

    qui deus appellandus est? cujus hominis fides imploranda est?

    Cic. Quint. 30, 94 fin.:

    misericordiam,

    id. Mur. 40, 86; cf.:

    vestram fidem, dignitatem, religionem in judicando non imploro,

    id. Verr. 2, 3, 62, § 146; id. Mil. 34, 92:

    sensus vestros,

    id. Sull. 23, 64:

    Heracliti memoriam,

    id. Ac. 2, 4, 11:

    implorantes jura libertatis et civitatis,

    id. Verr. 2, 1, 3, § 7:

    mater filii nomen implorans,

    repeating aloud with tears, id. ib. 2, 5, 49, §

    129: auxilium a populo Romano,

    Caes. B. G. 1, 31, 7; so,

    nequicquam ejus auxilium, si postea velit, senatum imploraturum,

    id. B. C. 1, 1 fin.:

    auxilium prope eversae urbi,

    Liv. 4, 9, 1:

    quae (altera pars) non oratoris ingenium, sed consulis auxilium implorat et flagitat,

    Cic. Rab. Perd. 3, 9; cf. id. de Or. 2, 33, 144; Caes. B. G. 1, 32, 4:

    unius opem,

    Cic. Rep. 1, 40; cf.:

    poscit opem chorus et... Caelestes implorat aquas docta prece blandus,

    Hor. Ep. 2, 1, 135:

    leges,

    Liv. 3, 56, 12.— Rarely absol.:

    mederis erroribus, sed implorantibus,

    Plin. Pan. 46, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > inploro

  • 3 implōrō (in-pl-)

        implōrō (in-pl-) āvī, ātus, āre    [in+ploro], to invoke with tears: nomen filii (i. e. filium nomine). —To call to help, call for aid, appeal to, invoke, beseech, entreat, implore: alqm: deos deasque omnīs: milites, ne, etc., Cs.: fidem vostram, T.: cuius hominis fides imploranda est?: iura libertatis.—To pray for, beg earnestly, implore: auxilium a populo R., Cs.: auxilium urbi, L.: Caelestīs aquas doctā prece, H.: Romanos imploratos auxilium, etc., L.: cum me res p. implorarit.

    Latin-English dictionary > implōrō (in-pl-)

См. также в других словарях:

  • implore — verb beg earnestly or desperately. ↘archaic beg earnestly for. Derivatives imploring adjective imploringly adverb Origin C16: from Fr. implorer or L. implorare invoke with tears …   English new terms dictionary

  • implore — [c]/ɪmˈplɔ / (say im plaw) verb (implored, imploring) –verb (t) 1. to call upon in urgent or piteous supplication, as for aid or mercy; beseech; entreat: they implored him to go. 2. to make urgent supplication for (aid, mercy, pardon, etc.).… …  

  • implore — ► VERB ▪ beg earnestly or desperately. ORIGIN Latin implorare invoke with tears …   English terms dictionary

  • implore — v.tr. 1 (often foll. by to + infin.) entreat (a person). 2 beg earnestly for. Derivatives: imploringly adv. Etymology: F implorer or L implorare invoke with tears (as IN (2), plorare weep) …   Useful english dictionary

  • Intercession — • To go or come between two parties, to plead before one of them on behalf of the other Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Intercession     Intercession (Mediation)      …   Catholic encyclopedia

  • Pilgrimages — • Journeys made to some place with the purpose of venerating it, or in order to ask there for supernatural aid, or to discharge some religious obligation. Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Pilgrimages     Pilgrimages …   Catholic encyclopedia

  • Charles McCarry — Christopher s Ghosts The Overlook Press, 2007 Charles McCarry (born 1930 Massachusetts, USA) is an American writer primarily of spy fiction. Contents 1 Life 2 …   Wikipedia

  • Hillary Rodham Clinton — 67th United …   Wikipedia

  • Magick — For other uses, see Magic (disambiguation). Thelema Category:Thelema Core topics The Book of the Law …   Wikipedia

  • Music of Mobile Suit Gundam SEED — This article lists the albums attributed to the series Mobile Suit Gundam SEED and Mobile Suit Gundam SEED Destiny. Contents 1 Soundtracks 1.1 Mobile Suit Gundam SEED ORIGINAL SOUNDTRACK I 1.2 Mobile Suit Gundam SEED ORIGINAL SOUNDTRACK II …   Wikipedia

  • Music of Cosmic Era — This article lists the albums attributed to the series Mobile Suit Gundam SEED and Mobile Suit Gundam SEED DESTINY . Soundtracks Mobile Suit Gundam SEED ORIGINAL SOUNDTRACK I Infobox Album | Name = Mobile Suit Gundam SEED ORIGINAL SOUNDTRACK I… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»